١٠٢٤ – وعَن أَبي هُريْرَةَ رضيَ الله عَنْه قال: سمِعْت رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يقُول: « إِنَّ أُمَّتي يُدْعَوْنَ يَوْمَ القِيامَةِ غُرًّا محَجَّلِينَ مِنْ آثَارِ الوضوءِ فَمنِ اسْتَطَاعَ مِنْكُمْ أَنْ يُطِيل غُرَّتَه، فَليفعلْ » متفقٌ عليه
1024 – Abou Houraïra رضيَ الله عَنْه rapporte ce qui suit : j’ai entendu le Messager d’Allah صلى الله عليه وسلم dire : « Certes, au jour de la résurrection, les gens de ma communauté se reconnaîtront parés d’une lumière émanant des parties (de leur corps) touchées par les ablutions. Aussi, celui parmi vous qui aspire à ce que ses membres soient lumineux qu’il fasse ses ablutions ». Hadith ayant reçu l’unanimité
1024 – Dari Abu Hurairah رضيَ الله عَنْه dia berkata: “Saya mendengar Rasulullah صلى الله عليه وسلم bersabda: Sesungguhnya umatku dipanggil pada hari kiamat dalam keadaan bersinar muka, tangan kakinya karena pengaruh wudhu. Maka barang siapa diantara kamu mampu memperpanjang sinarnya hendaklah ia melakukannya. (HR. Bukhari – Muslim)
١٠٢٥ – وعنه قَالَ: سَمِعْت خَلِيلي صلى الله عليه وسلم يقُول: « تَبْلُغُ الحِلية مِنَ المؤمِن حَيْث يبْلُغُ الوضوءُ » رواه مسلم
1025 – Et il dit aussi : j’ai entendu mon bien-aimé صلى الله عليه وسلم dire : « La parure du croyant sera à la mesure de ses membres qui auront été touchés par les ablutions ». Hadith rapporté par Mouslim
1025 – Dan dari Abu Hurairah رضيَ الله عَنْه, dia berkata: “Saya mendengar kekasihku (Rasulullah صلى الله عليه وسلم “Perhiasan orang mukmin (di surga) akan sampai pada tempat-tempat yang dibasahi oleh air wudhu.” (HR. Muslim)
١٠٢٦ – وعن عثمانَ بن عفانَ رضي الله عنه قال: قال رسولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: « منْ تَوَضَّأَ فَأَحْسَنَ الوضوءَ، خَرَجَت خَطَايَاهُ مِنْ جسَدِهِ حتَّى تَخْرُجَ مِنْ تحتِ أَظفارِهِ » رواه مسلم
1026 – ‘Othman Ibn ‘Affane رضي الله عنه rapporte que le Messager d’Allah صلى الله عليه وسلم a dit : « Quiconque fait ses ablutions convenablement, verra ses péchés quitter son corps et sortir par ses ongles ». Hadith rapporté par Mouslim
1026 – Dari Utsman ibn Affan رضي الله عنه, dia berkata: “Rasulullah صلى الله عليه وسلم bersabda: “Barangsiapa wudhu lalu membaguskan wudhunya maka kesalahan-kesalahannya keluar dari jasadnya hingga keluar dari bawah kukunya.” (HR. Muslim)
١٠٢٨ – وعن أبي هريرةَ رضي الله عنه أَنَّ رسولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قال: « إِذا تَوَضَّأَ العبدُ المُسلِم أَوِ المؤْمِنُ فَغَسل وجهَهُ خَرجَ مِنْ وَجهِهِ كلُّ خطِيئَة نَظَر إِلَيْهَا بِعيْنيْهِ مع الماءِ أَوْ معَ آخرِ قَطْرِ الماءِ، فَإِذا غَسلَ يديهِ، خَرج مِنْ يديهِ كُلُّ خَطيئَةٍ كانَ بطَشَتْهَا يداهُ مَعَ المَاءِ أَوْ مع آخِر قَطْرِ الماءِ، فَإِذا غَسلَ رِجَليْهِ، خَرَجَتْ كُلُّ خَطِيئَةٍ مَشَتها رِجلاه مع الماءِ أَوْ مَع آخرِ قَطرِ الماءِ، حتى يخرُجَ نَقِيًّا مِن الذُّنُوبِ » رواه مسلم
1028 – Abou Houraïra رضي الله عنه rapporte que le Messager d’Allah صلى الله عليه وسلم a dit : « Lorsque l’esclave muslim (musulman) – ou croyant – fait ses ablutions et se lave le visage, les péchés qu’il a commis avec ses yeux, s’en vont avec l’eau qui le lave, ou avec la dernière goutte d’eau ; lorsqu’il se lave les bras, les péchés qu’il a commis avec ses mains, s’en vont avec l’eau qui le lave, ou avec la dernière goutte d’eau ; lorsqu’il se lave les pieds, les péchés qu’il a commis avec ses jambes, s’en vont avec l’eau qui le lave, ou avec la dernière goutte d’eau, jusqu’à ce qu’il sorte purifié de tous ses péchés ». Rapporté par Mouslim
1028 – Dari Abu Hurairah رضي الله عنه bahwa Rasulullah صلى الله عليه وسلم bersabda: “Apabila seorang muslim atau mukmin berwudhu, lalu membasuh mukanya maka keluarlah dari wajahnya semua dosa yang pernah ia lihat dengan kedua matanya bersama air, atau bersama tetesan air yang terakhir. Apabila ia membasuh kedua tangannya, maka keluarlah dari keduanya darinya semua dosa yang ia kerjakan dengan kedua tangannya bersama air, atau bersama tetesan air yang terakhir. Apabila dia membasuh kedua kakinya maka keluarlah semua dosanya yang kedua kakinya pernah berjalan menuju padanya bersama air atau bersama tetesan air terakhir hingga keluar dari semua dosa secara bersih.” (HR. Muslim)
١٠٢٩ – وعنْهُ أَنَّ رسُول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَتَى المقبرةَ فَقَال: « السَّلامُ عَلَيْكُمْ دَار قَومٍ مُؤْمِنينِ وإِنَّا إِنْ شَاءَ الله بِكُمْ لاحقُونَ، ودِدْتُ أَنَّا قَدْ رأَيْنَا إِخْوانَنَا » قَالُوا: أَولَسْنَا إِخْوانَكَ يا رسُول اللَّهِ ؟ قال: « أَنْتُمْ أَصْحَابي، وَإخْوَانُنَا الّذينَ لَم يَأْتُوا بعد » قالوا: كيف تَعْرِفُ مَنْ لَمْ يَأْتُوا بَعْدُ من أُمَّتِكَ يا رسول الله ؟ فقال: « أَرَأَيْتَ لَوْ أَنَّ رَجُلا لَهُ خَيْلٌ غُرٌّ مُحجَّلَةٌ بيْنَ ظهْريْ خَيْلٍ دُهْمٍ بِهْمٍ، أَلا يعْرِفُ خَيْلَهُ ؟ » قَالُوا: بلَى يا رسولُ اللَّهِ، قَالَ: « فَإِنَّهُمْ يأْتُونَ غُرًّا مَحجَّلِينَ مِنَ الوُضُوءِ، وأَنَا فرَطُهُمْ على الحوْضِ » رواه مسلم
1029 – Et d’après lui aussi, le Messager d’Allah صى الله عليه وسلم se rendit une fois au cimetière et lança en direction des morts : « Que la paix soit sur vous Ô habitants de la demeure des croyants. Si Allah le veut, nous vous rejoindrons bientôt ! (Assalâmou ‘aleykoum dâra qawmin mou’minîn wa ‘innâ in châa-llâhou bikoum lâhiqoum). J’aurais aimé voir mes frères ! Les compagnons lui dirent alors : Ô Messager d’Allah, ne sommes-nous pas tes frères ? Il répondit : « Vous, vous êtes mes compagnons, par contre, mes frères sont ceux qui viendront après vous ». Ils demandèrent : Ô Messager d’Allah comment arrives-tu à parler ainsi des gens de ta communauté que tu ne connais même pas ? Il répondit : « Que direz-vous d’un homme qui cherche sa monture qui possède une tâche blanche sur le front, parmi tant d’autres (montures) qui n’en ont pas. Arrivera-t-il à reconnaître la sienne ? » Ils dirent : Si ! Ô Messager d’Allah. Il dit : « Les gens de ma communauté viendront ainsi, avec une lumière qui les caractérisera, témoignant de leurs ablutions, et me rejoindront, autour du bassin “Haoûdh” où je les aurais précédés ». Hadith rapporté par Mouslim
1029 – Dari dari Abu Hurairah, bahwasanya Rasulullah صى الله عليه وسلم pernah mendatangi kuburan (Baqi’) lalu beliau mengucapkan: “Semoga keselamatan tercurahkan kepadamu wahai kaum mukminin penghuni kuburan ini, insyaAllah kami akan menyusul kalian, aku ingin kita melihat saudara-saudara kita.” Mereka bertanya: “Bukankah kaum ini adalah saudara-saudaramu wahai Rasulullah.” Beliau bersabda: “Kalian adalah sahabat-sahabatku, sedangkan saudara-saudara kita adalah orang-orang yang masih belum datang.” Mereka bertanya: “Bagaimana anda mengenali orang yang belum hadir dari umatmu wahai Rasulullah?!.” Beliau menjawab: “Beritahukanlah padaku, seandainya ada seorang yang memiliki seekor kuda yang putih wajahnya dan putih kaki dan tangannya ada ditengah-tengah kuda yang hitam pekat bukankah dia mengenali kudanya?”. Mereka menjawab: “Benar wahai Rasulullah.” Beliau bersabda: “Sesungguhnya mereka datang dalam keadaan putih bersinar wajah, tangan dan kakinya karena wudhu dan aku mengenali mereka datang pada telaga.” (HR.Muslim)
كتبه أبو سعيد محمد جبلي بن عبد الله الجزائري الفرنسي
Ditulis Oleh: Abu Said Muhammad Djebli ibn Abdullah Al-Jazairiy Al-Faransiy
Diterjemahkan oleh redaksi ashhabulhadits dengan merujuk pada pada kitab terjemahan
Sumber : كتاب: رياض الصالحين / ١٨٥ – باب فضل الوضوء
Catatan Dari Redaksi :
الحمد لله والصلاة والسلام على رسول الله وبعد Penulis adalah Abu Said Muhammad Djebli ibn Abdullah Al-Jazairiy Al-Faransiy, beliau menuliskannya untuk kita dengan menyertakan bahasa Perancis, dimaksudkkan InsyaAllah agar saudara-saudara muslim yang tinggal disana (Perancis)bisa memahami kandungan dan maksudnya dengan baik
Tidak ada komentar:
Posting Komentar